ඇය බැන්ඳාය..
නුඹ ඇය හට පසු බැන්ඳා..
නුඹලට පෙම්කරපු වරදට..
මම දුක් වින්ඳා..
කලකට පස්සේ ඇවිඳින්..
ගිය හින්ඳා..
වැලලී තිබුන දුක් හිත..
එළියට ඇද්දා..
බඳීනවා කියලා..
දැන දැන ආදරේ කලේ..
උඹමයි එහෙම ඉන්න තරමට ..
මට ආස කලේ...
යන්නම ඕන කිව්ව නිසයි..
ඈත් කලේ..
හදිසියේ ඇවිත් හිත පාරලා...
මොකද කලේ..
සැමියා ඇවිත් මහ රෑ..
ගුටි දෙනවාද...
සැමියාගේ අම්මා දවල්ට..
වද දෙනවාද...
දරැවන් එක්ක නුඹ..
එය ඉවසනවාද...
ඉස්සර වගේ තනියම..
නුඹ අඬනවද..
දැන් උඹ දුරයි ඇවිදින්..
දුක කිව්වාට..
සැමියයි දරුවෝ දෙන්නයි..
උරුමයි නුඹට...
ඉවසා සියළු දුක සතුටින්..
නොගොස් පිට..
ඉන්නට ලැබේවා පතනමි..
දෙවි පිහිට...
ක්ෂනික සැනසුම විටෙක වෙයි වින..
ReplyDeleteහ්ම්ම්. දුක තමා ඉතින්.
ReplyDeleteඅනූ ආවැයි සොයා සොයා ඔයා ව
ReplyDeleteIs that life
ReplyDeleteඅයියෝ පව්....
ReplyDeleteපවු අප්පා
ReplyDeleteආය ලියහං බස්සයියා....
ReplyDeleteඔබේ බ්ලොග් අඩවිය සඳකඩපහන සින්ඩියට ඇතුලත් කරගෙන ඇත. එය ඇත්තේ බ්ලොග් සඟරා තීරයේය. ඊට අමතරව ඔබ මේ ලියන්නේ බොහෝ කලකින් බැවින් එය "පුනරුප්පත්ති" කොලමටඩ්ග එක් කොට ඇත!
ReplyDelete