(පිංතූරය අන්තර්ජාලයෙනි)
බෝම්බෙකට මිනිහා මැරුන..
කන වැන්දුම් ගෑණි...
පැන්සොන් එක මගේ නමට...
හදාගන්න අාවේ..
වරුගනනක් ඉඳලා ඉඳලා පෝලිමේ..
වාරටෙ මම ආවේ...
ඇයි මට තවත් ටිකක් ඉන්න..
කියලා රාළහාමි කීවේ...
පැය තුන හතරින් පස්සේ..
රාළහාමි අවේ...
පහු වෙනිදාම ඔපිස් එකට..
එන්න කියලා කීවේ..
කිව්ව නිසයි මම තනියම..
ඔපිස් එකට ආවේ...
ඇතුලට එනකොටම ඇයිද..
මගේ පුක මිරිකෙව්වේ...
කැමැත්කින් නෙමෙයි..
දරුවෝ හින්දයි ඉවසෙව්වේ...
මිනිහා මලේ මගේ කරුමෙට..
දරැවෝ නිසයි ආවේ..
මිරිකුවේ මගේ “පුකම“ නෙමෙයි..
ආත්මයම මාගේ..
අවාසනවට, ඇත්ත කතාවක්.
ReplyDelete